Φρανσουά, Λουίζα φον-

(François, Χέρτζμπεργκ, Σαξονία 1817 – Βάισενμπεργκ, Σαξονία 1893). Γερμανίδα συγγραφέας. Καταδικάστηκε σε κοινωνική απομόνωση, εξαιτίας της απώλειας της πατρικής της περιουσίας, και έτσι ωθήθηκε στην ανάπτυξη ενός διηγηματογραφικού ταλέντου, που σύντομα αναγνωρίστηκε από τους Μ. φον Έμπνερ - Έσενμπαχ, Γ. Φράιταγκ και Κ. Μάγερ. Τα αξιολογότερα έργα της Φ. είναι: Η τελευταία κόμησσα του Ρέκενμπουργκ (1871) και Τα δίδυμα της κυρίας Έρντμοντενς (1873). Στα έργα της η Φ., μέσα σε μια ιστορικοκοινωνική γραμμή, δείχνει τη χριστιανική της συμπάθεια για τις κατώτερες τάξεις και τονίζει το καθήκον του ανθρώπου να τις βοθηθήσει.